Het gebeurt niet vaak dat een jong gastje meteen zijn eerste nieuwelingenwedstrijd wint. Yasu Vervoort uit Maaseik presteerde dat het afgelopen weekend in Brustem en treedt daarmee in de voetsporen van onder meer Sente Sentjens die daar enkele jaren geleden ook in lukte. Toen eveneens na een indrukwekkende solo.
Wie het aspirantengebeuren een beetje volgt staat hier allicht niet zo van te kijken. Daar reed Yasu Vervoort vaak de tegenstand op grote afstand. Vorig jaar won hij als 14-jarige aspirant negen wedstrijden wat in die categorie veel is voor een niet-sprinter, zoals hij zichzelf bestempeld. Kwam Sentjens uit een koersfamilie, dan is dit bij Yasu Vervoort niet het geval. Zijn vader en moeder zijn profs aan de universiteit en zijn niet zo thuis ik het koerswereldje. Maar Yasu wordt, net als destijds Remco Evenepoel, getraind en begeleid door ene Fred Vandervennet. Wat dat betreft zit hij dus goed. Net zoals hij goed zit bij zijn nieuwe team Acrog-Tormans dat blijkbaar alles wat goed is weet binnen te halen. Het team snoepte deze Vervoort weg bij Sport en Steun Leopoldsburg.
Of Yasu zelf verwachtte dat hij meteen zou scoren? “Gehoopt zeker, maar verwacht totaal niet. “Ook omdat de omstandigheden de afgelopen weken voor mij niet ideaal waren. Mijn moeder had corona waardoor ik een tijdje op hotel verbleef. Niet je eigen bed, niet het eten dat je gewoon bent… Ondanks dat is het buiten verwachtingen goed gelopen. Dat ik deel uit maak van een sterk team, dat de wedstrijd in Brustem gedomineerd heeft, helpt uiteraard ook.”
Vervoort zelf vindt dat sprinten één van zijn minst sterke wapens is. “Ik beschouw mezelf eerder als een klimmer of tijdrijden. Als het parcours lastig is, wat in Brustem met dat klimmetje elke ronde en die strakke wind, voel ik me op mijn best.”
