Net als vorig jaar is de eindwinnaar van de Ster ook nu een Deen. Svarre wordt opgevolgd door zijn landgenoot Patrick Frydkjaer. Hij won vrijdag de proloog en dus ook de gele trui, verloor die zaterdag aan de Nederlandse ritwinnaar Thom van der Werff maar zette het tijdens de slotrit op paasmaandag weer netjes recht. De overwinning in de slotrit ging naar Victor Soenens die daarmee één plaats beter deed dan een jaar geleden toen hij in de slotrit tweede werd.
Frydkjaer was er ook vorig jaar bij. Toen werd hij als eerstejaars vijfde in het eindklassement maar hielp toen vooral zijn ploegmaat Svarre aan de eindzege. Nu was de eindwinst voor hem. In de slotrit, meteen ook de moeilijkste uit deze Ster, reed hij leider Van der Werff, die dankzij zijn ritzege op zaterdag het gele kleinood had overgepakt, uit het geel. Misschien een beetje de eigen schuld van de Nederlander want ongeveer 40km van het einde zag het er voor hem zeer goed uit. Tijdens die slotrit moesten de renners immers drie keer de gevreesde Slingerberg in Kanne beklimmen. Drie keer nam daar Jarno Widar het heft in handen. Het was indrukwekkend hoe deze belofte uit Wellen daar opknalde. De laatste keer kreeg hij gele trui Van der Werff mee. De twee sloegen een serieuze kloof. Van Widar is geweten dat hij die afstand best wel aankan. “Helaas wilde de gele trui niet meewerken omdat hij vond dat hij als gele trui niet moest rijden”, aldus de Wellenaar na afloop. “Ik probeerde hem nog op andere gedachten te brengen door voor te stellen dat dan de gele trui definitief voor hem was en de ritzege voor mij. Maar daar wilde hij niet op ingaan. Had hij meegereden was de kans dat we vooruit waren gebleven heel groot. Maar niet dus.”
Door het beukwerk van onder meer Widar werd het peloton serieus uitgedund waardoor er bij de eerste doortocht in Mopertingen, op ongeveer 20km van het einde nog amper 40 renners over bleven. Hardrijder Kamiel Eeman, ploegmaat van Widar probeerde het toen in zijn eentje. Hij pakte een halve minuut en lag daarmee aan de basis van een vlucht van 8 renners. Daarbij Frydkjaer maar niet leider Van der Werff. De acht bleven voorop. Soenens won, Eeman werd tweede en Freydkjaer derde voor wie dit ruimschoots volstond voor eindwinst.
De winst in de overige ritten gingen op zaterdag naar Van der Werff die in Hoeselt de snelste was van een drietal dat nipt stand hield en op zondag naar Tars Poelvoorde (zaterdag ook mee met de beslissende vlucht van drie) die op tien kilometer van de meet solo ging en standhield.
Beste Limburger werd uiteindelijk Jarno Widar, of wat had u gedacht. Omdat hij niet mee was met de beslissende vlucht in de slotrit zakte hij in de stand weliswaar van plaats 4 naar plaats 12. Maar dat zal hem worst wezen. Ook al is de Ster niet echt zijn wedstrijd toch mag Jarno zeker terugblikken op een verdienstelijke Ster. Hij reed een meer dan behoorlijk proloog (4de op 3”) en blonk uit in de koninginnenrit. “Eigenlijk had ik dit weekend liever Parijs-Roubaix gereden”, bekent hij. “Maar omdat ik zo licht ben was men blijkbaar bang dat ik op de stenen zou vallen. Dat is toch de reden die men mij gaf voor mijn niet selectie. Men wil me over twee weken uitspelen in de nationscupwedstrijd Due Giorni in Italië met een ploegentijdrit en twee ritten in lijn”.
