De manier waarop Yasu Vervoort een jaar geleden het nieuwelingenpeloton binnenstapte, was indrukwekkend. Waar hij startte won hij. Eind mei 2023 had hij al zes overwinningen waaronder de Ronde van Vlaanderen. Daarna viel het winnen zo goed als stil. En dat duurde tot afgelopen weekend op het PK in Helchteren.
“Overtraind”, meenden de vele betweters. De verhalen dat hij als laatstejaars aspirant 15000km op één jaar fietste en dat hij er als 15-jarige niet voor terug deinsde om tripjes tot 150km te doen, deden de ronde.
“Dat is ook niet gelogen”, knikt Yasu. “Ik ben een echt trainingsbeest. Maar overtraind ben ik nooit geweest. Dat een jaar geleden plots het winnen stopte, had alles te maken met ziek zijn. Fietsen is mijn leven. Ook ik hoor(de) die verhalen van overtraining. Toen ik me als aspirant bij Sport en Steun Leopoldsburg aansloot, meende ook voorzitter Jos Monderlaers dat. Hij stuurde me naar Fred Vendervennet. Hij is ook de man die in de jeugdcategorieën Remco Evenepoel begeleidde en weet waar hij mee bezig is. Zijn motto is… trainen kan geen kwaad. Af en toe probeert hij me wel wat in te tomen”, lacht het 16-jarige talent uit Maaseik die eigenlijk wielrenner werd omdat hij het beu was om na schooltijd lang in de opvang te blijven. “Ik ging naar de Freinetschool in Dilsen”, blikt Yasu terug op de start van zijn wielercarrière. “Na schooltijd moest ik in de opvang blijven. Maar eens in het vijfde leerjaar vond ik dat maar niets meer en vroeg ik aan mijn ouders of ik niet met de fiets van Maaseik naar Dilsen mocht zodat ik na het laatste belsignaal meteen naar huis kon. Dat mocht. Met een minimountainbikeje goed voor elke dag twee keer 10km.”
Behoorlijk voor een 11-jarige.
“Zo kreeg ik de smaak van het fietsen te pakken. De mountainbike werd snel geruild voor een koersfietsje. Die 20km per dag werden er altijd meer en meer. Ik had na een tijdje ook door dat ik best wel snel kon fietsen. Daarna ging ik naar wielerschool en zo kwam ik bij Sport en Steun en dus trainer Vandervennet terecht. Iemand waar ik kan op steunen, want ik kom uit een familie die voorheen niets met wielrennen had en me dus ook niet echt kon begeleiden.”
Ondertussen zijn ze allemaal mee in het verhaal want Yasu heeft wel degelijk talent. Dat toonde hij afgelopen zaterdag nog eens door voor het derde jaar op rij provinciaal kampioen te worden. En dat terwijl hij drie dagen eerder forfait had moeten geven voor het Belgisch kampioenschap tijdrijden. “De dag voor dat BK had ik 39 graden koorts. In die omstandigheden is koersen uitgesloten. En dat vond ik best wel jammer. Ik had me echt voorbereid op dat BK want tijdrijden is één van mijn favoriete onderdelen. Vorig jaar strandde ik op slechts één seconde van Jinze Joris. Volgend jaar zet ik dat recht, dacht ik toen. Maar het zal dus nu noodgedwongen nog een jaar moeten wachten. Tijdens het PK van afgelopen weekend in Helchteren had ik nog last van slappe benen. Vandaar dat ik me tijdens de wedstrijd ook beperkte tot het afschieten van één cartouche. Daarmee heb ik gewacht tot op 5km op het einde. De rest moest passen.”
Voor Vervoort de derde provinciale titel op rij. “De twee voorgaande seizoenen behaalde ik de dubbel: zowel kampioen op de weg als in het tijdrijden. Wie weet lukt me dat dit jaar weer want ons PK tijdrijden moet nog komen.”
Maandag reisde Yasu met zijn team Isorex af naar Tsjechië waar hij tijdens de Hemelvaartdagen aan een driedaagse rittenwedstrijd zal deelnemen. “We rijden daar vijf koersen op drie dagen, inclusief een tijdrit. Voor mij zal het de eerste keer zijn op een tijdritfiets want in België is dat voor nieuwelingen niet toegelaten. Daar kijk ik echt naar uit.”
